ผมเองในฐานะทีเคยเป็นทั้งนักเรียน ครูเต้นรำ อยู่ในวงการมาพอสมควร และหลายๆวงการ ต้องขอบอกได้ว่า ทุกๆวงการมีทั้งคนที่ดีและไม่ดีครับ คนในวงการอื่นๆมักจะมองครูเต้นรำไปในแง่ไม่ดี โดยเฉพาะแง่ชู้สาวซะส่วนมากครับ แต่ผมรับรองได้ว่าไม่ว่าจะวงการแฟชั่น ทีวี นางแบบ บันเทิง ทุกๆวงการมีเหมือนๆกันหมด ไม่ได้แตกต่างกันเลยครับ เพียงแต่เราจะทราบหรือไม่เท่านั้นเอง ครูเต้นรำสมัยนี้อาจจะต้องการเงินในการดำรงชีวิต ทั้งๆที่ก็ได้ค่าสอนค่าเต้นมากพอสมควรแล้ว แต่พอเห็นคนอื่นมีรถ มีบ้าน แต่งตัวดีๆ ก็อยากจะมีบ้าง เลยอาจจะต้องใช้วิธีต่างๆนานา อันส่งผลกระทบต่อนักเรียนครับ แต่ครูเต้นรำที่จิตใจดีและรักในการเต้นรำก็ยังมีอยู่อีกเยอะเช่นกันครับ อยู่ที่ว่าเราจะโชคดีหรือไม่เท่านั้นเอง ลองเปลี่ยนไปเต้นกับครูหลายๆคน ก็จะได้รู้ถึงรูปแบบที่ไม่เหมือนกัน แล้ววันนึงเราจะพอกับครูแท้ ที่มีหัวใจเป็นนักเต้นรำ ที่มีแต่ให้หลงเหลืออยู่แน่นอนครับ
ที่สำคัญอยู่ที่การวางตัวของทั้งครูและนักเรียนครับ ว่าจะวางตัวอย่างไรให้เหมาะสม ทุกอย่างตบมือข้างเดียวไม่ดังแน่นอน การวางตัวและรักษาระยะห่างแห่งความสัมพันธ์ จะช่วยให้เราเต้นรำได้อย่างมีความสุข เมื่อไหร่ที่เราเต้นแล้วเป็นทุกข์ คงต้องกลับมาดูถึงสาเหตุที่แท้จริงว่าเพราะอะไรครับ ถ้าสนิทมากเกินไปปัญหาก็จะตามมา ถ้าไม่สนิทเลยก็วางตัวลำบากและอึดอัดครับ ถ้ามองครูเต้นรำหลายๆคน และมองอย่างลึกๆ จะพอเห็นได้ว่า จะมีครูเก่า ที่เต้นมานานและมีชื่อเสียง (ทั้งด้านดีหรือไม่ดี) ครูใหม่ที่เป็นเด็กๆนักกีฬา ครูที่ไปๆมาๆเห็นบ้างไม่เห็นบ้าง และครูที่มุ่งสอนนักกีฬามากกว่าออกงานเต้นรำ ตอนนี้ก็อยู่ที่นักเรียนแล้วละครับว่าจะเลือกไปเรียนหรือออกงานกับครูแบบไหน ที่จะเหมาะกับตัวเองมากที่สุด มนุษย์ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเลือกเสมอครับ ผมบอกกับนักเรียนเสมอว่า เราจ่ายเงินเพื่อเรียนเต้นรำ เราควรจะเต้นรำให้มีความสุข ไม่ใช่จ่ายเงินมาเพื่อมีความทุกข์หรือมีแต่ปัญหาครับ......................ครูเต้นรำน่ารักนิสัยดี และมีความเป็นครูมีอยู่เยอะครับ แต่ท่านอาจจะอยู่อย่างเงียบๆ ไม่ได้แสดงความเก่งกล้าสามารถอะไร จะไปออกงานแต่ละครั้งก็ไม่ค่อยออกบ้าง หรือไม่ได้ไปกับทุกๆคน ขึ้นอยู่กับความเหมาะสมครับ.............สรุปการวางตัวของนักเรียนและครูสอนเต้นรำคือหัวใจของการเต้นรำอย่างมีความสุขครับ
