ผมได้รับคำถามเกี่ยวกับประวัติของอาร์เจนตินา แทงโก้ เลยขอยกมาตอบให้ จากคู่สร้างคู่สมนะครับ ประวัติและตำนานของการเต้นในจังหวะนี้ มีหลายที่มา นี่เป็นเพียงส่วนนึงเท่านั้นครับ
แม้การเต้นแทงโก้จะต้องมีคู่เต้น แต่ต้นกำเนิดจริงๆ กลับเกิดจากความเหงาของผู้ชายที่ไร้คู่ ที่มาจริงๆ ไม่มีใครรู้ แต่ปรากฏเป็นครั้งแรกในช่วงปลายทศวรรษ 1800 ที่ซ่องโสเภณีบริเวณที่อยู่ของพวกกะลาสีต่างด้าว เมื่อลงจากเรือขึ้นฝั่งกะลาสีโสดๆ ทั้งหลายจะพากันไปกินเหล้า แล้วเข้าซ่อง
ตอนที่รอคิวนางโลมที่กำลังขึ้นห้องอยู่ พวกหนุ่มกลัดมันบางคนจะระบายอารมณ์ ด้วยการเต้นรำอยู่คนเดียวอย่างเหงาๆ แล้วมีคนอื่นออกมาเต้นตาม ชาวเมืองเห็นเข้าเกิดชอบใจในลีลา จึงเอาไปเต้นเล่นกันในงานเลี้ยง ซึ่งนิยมจัดกันกลางสนามเป็นจังหวะเต้นรำที่เรียกว่า มิลองก้า ก่อนที่จะกลายมาเป็นแทงโก้ในที่สุด
ช่วงปีทศวรรษ 1950-1960 ( พ.ศ.2493-2503 ) การเต้นรำจังหวะใหม่ๆ ที่ง่ายๆ และสนุกสนานได้เข้ามาบดบัง ทำให้แทงโก้และลีลาศแบบบอลรูม ต้องหายเข้าไปอยู่ในเงามืดชั่วขณะ จนกระทั่งกลับมาสู่ความนิยมใหม่อีกในช่วงทศวรรษ 1980-1990(พ.ศ.2523-2533)
ปัจจุบันหนุ่มสาวชาวอาร์เจนตินา โดยเฉพาะคนพื้นเมืองในบัวโนส ไอเรส ซึ่งนิยมเรียกตัวเองว่า ชาวปอร์ติโญส กลับมาฟื้นฟูวัฒนธรรมดั้งเดิมของตนใหม่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเต้นรำจังหวะแทงโก้ มีการตั้งโรงเรียนสอนเต้นแทงโก้ มีการเต้นโชว์ตามถนน ในงานแสดงตามสถานที่ต่างๆ ทั่วเมือง โดยเฉพาะที่ ซาน เทลโม
ชาวปอร์ติโญส สืบเชื้อสายมาจากชาวยุโรปหลายชาติที่แผ่อิทธิพลเข้ามาในบัวโนส ไอเรสหลายศตวรรษมาแล้ว รูปแบบสถาปัตยกรรมเก่าๆ ในเมือง จะทิ้งร่องรอยให้เห็นว่ามีทั้งแบบสเปน ฝรั่งเศสและอิตาลีมีบางอย่างที่ออกไปทางอังกฤษ จากการที่ช่วงหนึ่งอังกฤษเข้ามาช่วยสร้างทางรถไฟ แต่แล้วอิทธิพลจากยุโรปก็ถูกหล่อหลอมรวมเข้ากับวัฒนธรรมท้องถิ่นจนหมดกลายเป็นวัฒนธรรมใหม่ของชาวปอร์ติโญส อย่างที่เห็นในปัจจุบันในบัวโนส ไอเรส
ในปัจจุบันนี้ การเต้นอาร์เจนติน่าแทงโก้ จึงกลายเป็นการเต้นรำของสังคมชั้นสูงไปโดยปริยาย เป็นจังหวะที่เร้าร้อนและโรแมนติกที่สุด คล้ายกับการเอาการเต้นรำแบบบอลรูมและลาตินมาผสมกัน เต้นการโชว์จังหวะของขาที่ไขว่ไปมาสลับกันอย่างสวยงาม
